ممکن است شما یک شخص حرفه‌ای در کار خود باشید یا یک فرد عادی که تازه کار خود را آغاز کرده است. در هر صورت استانداردهای EN می‌توانند برای هر کسی فوق‌العاده گیج‌کننده باشند. هر کدام از استاندارسازی‌ها، اعداد و رتبه‌بندی‌های مخصوص به خودشان را دارند. در این بخش به بررسی این استاندارد ها می پردازیم. انتخاب یک دستکش کار خوب در انجام بهتر کارها، هم باعث تمرکز شما می‌شود و هم ایمنی بیشتری را فراهم می‌کند.
همچنین ببینید: استاندارد های کلاه ایمنی
استاندارد دستکش کار
هر استانداردی توضیحات مخصوص به خود را دارد؛ به این معنا که به چه آزمایش‌هایی نیاز داشته و چگونه باید تکمیل شود. با استفاده از آزمون‌های استانداردسازی تعیین می‌گردد که هر کدام در چه سطحی از محافظت قرار می‌گیرند. همچنین مشخص می‌شود که هر کدام از آن‌ها باید برای چه صنایعی به کار روند.
EN 420:2003 + A1:2009 – الزامات عمومی برای دستکش‌های محافظ
- این استاندارد به گونه‌ای طراحی‌شده تا اطمینان حاصل شود که دستکش‌ها راحت هستند و به خودی خود آسیبی به پوشنده‌ها نمی‌رسانند.
- این دستکش‌ها نباید بر بهداشت یا سلامت کاربران تاثیر منفی بگذارند. به عنوان مثال آن‌ها باید از pH خنثی برخوردار بوده و محتوای کروم آن‌ها (کروم VI) در حداقل باشد.
- باید هر ماده‌ای که در این دستکش‌ها سبب ایجاد آلرژی می‌گردند، روی بسته بندی آن‌ها ذکر شود. همچنین باید یک آزمایش خاص برای محتوای لاتکس انجام گیرد.
- درزها نباید عملکرد دستکش را کاهش دهند.
- این دستکش‌ها باید با استفاده از اندازه رایج دست مردم اندازه گیری شوند و همچنین تاثیر آن‌ها بر مهارت انگشتان ارزیابی گردد.
EN 388:2016 – دستکش‌های محافظ در برابر خطرات مکانیکی
این استاندارد عملکرد دستکش را در برابر خطرات فیزیکی هنگام دست زدن به اجسام ناهموار یا تیز مانند ورق فلزی نازک، شیشه یا بلوک‌های بنایی تعیین می‌کند. EN 388 شامل شش آزمایش جداگانه است که سطح مقاومت دستکش ضد برش را در برابر سایش، برش، پارگی، سوراخ شدگی و در صورت لزوم، ضربه اندازه‌گیری می‌کند.
- مقاومت در برابر سایش: برای آزمایش مقاومت دستکش ایمنی در برابر سایش، مواد با کاغذ سنباده تحت فشار قرار می‌گیرند. تعداد چرخه‌های مورد نیاز برای ساییدگی سوراخ مواد، معیار عملکرد در نظرگرفته می‌شود. (بالاترین سطح عملکرد 4=8000 چرخه)
- مقاومت برش تیغه: برای بررسی مقاومت برش تیغه دستکش ایمنی، از یک تیغه دایره‌ای چرخشی که با سرعت ثابت دستکش را برش دهد، استفاده می‌شود. مقایسه با یک ماده مرجع به‌عنوان شاخص نتیجه در نظرگرفته می‌شود. (بالاترین سطح عملکرد 5=شاخص 20)
- مقاومت در برابر پارگی: برای بررسی مقاومت، دستکش ایمنی در برابر پارگی مورد آزمایش قرار می‌گیرد. نیروی مورد نیاز برای پاره شدن مواد به عنوان معیار عملکرد در نظرگرفته می‌شود. (بالاترین سطح عملکرد 4=75 نیوتن)
- مقاومت در برابر سوراخ شدگی: برای آزمایش مقاومت در برابر سوراخ شدگی، دستکش با یک میخ سوراخ می‌شود. نیروی مورد استفاده به عنوان معیار در نظرگرفته می‌شود. (بالاترین سطح عملکرد 4=150 نیوتن)
EN 374:2016 – دستکش‌های محافظ در برابر مواد شیمیایی خطرناک و میکروارگانیسم‌ها
این استاندارد محافظت در برابر مواد شیمیایی خطرناک و میکروارگانیسم‌ها در برابر دستکش را با استفاده از تعدادی آزمایش ارزیابی می‌کند.
- آزمایش ساده هوا یا نشت آب، مقاومت دستکش را در برابر نفوذ اندازه گیری می‌کند. جریان ماده شیمیایی آزمایشی از طریق درزهای آن، مواد متخلخل، سوراخ‌های سوزنی یا سایر عیوب در دستکش تعیین می‌کنند که این دستکش در چه سطح از مقاومتی قرار دارد.
- اگر یک دستکش هم تست نفوذ هوا و هم آب را پشت سر بگذارد، می‌تواند در برابر باکتری‌ها و قارچ‌ها نیز از شما محافظت کند. با این حال محافظت در برابر ویروس‌ها باید با استفاده از یک آزمایش اضافی، ثابت شود. همان‌طور که در ISO 16604 بیان شد، دستکش‌ها نیازی به ارائه عدم انتقال قابل تشخیص ویروس جانشین – باکتریوفاژ Phi-X174 – از طریق مواد دستکش ندارند.
همچنین ببینید: نحوه بستن کمربند ایمنی هارنس
EN 374:2016- انواع استانداردسازی
دستکش‌ها بسته به تعداد مواد شیمیایی که شامل ۱۸ ماده شیمیایی بوده و روی آن‌ها آزمایش می‌شود، به‌عنوان نوع A، B یا C طبقه‌بندی می‌گردند.
نوع A: این بالاترین طبقه‌بندی است. دستکش‌ها در این استانداردسازی به حداقل سطح دو می‌رسند. به این معنا که می‌توانند حداقل 30 دقیقه در برابر مواد شیمیایی از خود مقاوم نشان دهند.
نوع B: دستکش‌ها در صورتی در عنوان نوع B طبقه بندی می‌شوند که با عملکرد نفوذ حداقل سطح دو مطابقت داشته باشند؛ اما تنها با سه تا پنج ماده شیمیایی مطابقت خواهند داشت.
نوع C: دستکش‌ها اگر سطح یک (زمان موفقیت حداقل 10 دقیقه) را در برابر یک ماده شیمیایی پشت سر بگذارند، در این طبقه قرار می‌گیرند. دستکش‌های نوع C برای خطرات شیمیایی کم طراحی شده‌اند.
هر گونه تغییر قابل مشاهده در ظاهر فیزیکی دستکش در این سطوح، به‌دلیل تجزیه مواد آن توسط مواد شیمیایی در طول زمان، به‌طور جداگانه در برگه اطلاعات کاربر گزارش داده می‌شوند. تغییرات فیزیکی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- تورم
- کوچک شدگی
- شکنندگی
- سخت شدگی
- نرم شدگی
- پوسته پوسته شدگی
- از هم پاشیدگی
- تغییر رنگ
- خونریزی رنگی
- جداسازی لایه‌های دستکش
EN 407:2004 – حفاظت در برابر خطرات حرارتی (گرما و یا آتش)
این استاندارد دستکش‌های حفاظتی را در برابر انواع مختلف خطرات حرارتی محافظت می‌کند و میزان خطرات سوختگی وارده بر کارگران را ارزیابی می‌نماید. علاوه‌بر آن این استاندارسازی نشان می‌دهد که دستکش نسوز در برابر پارگی و سایش چه مقاومتی دارد. این استانداردسازی شامل شش تست حرارتی جداگانه به شرح زیر است:
- خواص آتش نشانی مواد: دستکش ایمنی به مدت 15 ثانیه در معرض شعله گاز قرار می‌گیرد. سپس زمان را اندازه گیری کرده تا مواد دستکش بسوزند یا بدرخشند. (بالاترین سطح عملکرد 4=زمان پس از شعله 2 ثانیه، زمان پس از روشن شدن 5 ثانیه)
- محافظت در برابر گرمای تماس: اندازه گیری دما (100 درجه سانتی‌گراد تا 500 درجه سانتی‌گراد) که در برابر آن دستکش به مدت 15 ثانیه بدون این‌که داخل آن بیش از 10 درجه سانتی‌گراد گرم شود، از شما محافظت می‌کند. (بالاترین سطح عملکرد 4=500+ درجه سانتی‌گراد)
- حفاظت در برابر گرمای همرفتی (گرمای با نفوذ تدریجی): اندازه‌گیری زمان، مدت زمانی که دستکش می‌تواند افزایش دمای داخل را – با نفوذ گرما از آتش باز – بیش از 24 درجه سانتی‌گراد به تاخیر بیندازد. (بالاترین سطح عملکرد 4)
- محافظت در برابر تشعشعات حرارتی: دستکش ایمنی در معرض تشعشعات حرارتی است. اندازه گیری زمان تا هنگامی که حرارت خاصی به داخل دستکش نفوذ کند. (بالاترین سطح عملکرد 4=حداقل 150 ثانیه)
- محافظت در برابر قطرات کوچک یا پاشش فلز مذاب: اندازه گیری تعداد قطرات فلز مذاب برای افزایش دمای بین مواد دستکش و پوست تا 40 درجه سانتی‌گراد. (بالاترین سطح عملکرد 4=بیش از 35 قطره)
- محافظت در برابر فلز مذاب: اندازه گیری چند گرم آهن مذاب برای آسیب رساندن به پوست PVC مصنوعی (که به داخل دستکش متصل است). (بالاترین سطح عملکرد 4=200 گرم)
همچنین ببینید: استاندارد های کفش ایمنی
EN 12477:2001 – دستکش‌های محافظ برای جوشکاران
دستکش‌هایی که در آزمون‌های استاندارد EN 407 و EN 388 به نمرات خاصی دست پیدا کنند را می‌توان برای استفاده به عنوان دستکش جوشکاری توصیه کرد. آن‌ها به عنوان محافظت در کلاس A یا کلاس B درجه بندی می‌شوند.
- دستکش‌های نوع A محافظت بیشتری را ارائه می‌دهند و برای فرآیندهای جوشکاری عمومی‌تر در نظر گرفته شده‌اند.
- دستکش‌های نوع B بیشتر برای عملیات جوشکاری مناسب هستند که به مهارت خوب افراد نیاز دارند.
EN 511:2006 – دستکش‌هایی که شما را از سرما محافظت می‌کنند
این امر در مورد هر دستکشی که برای محافظت از دست‌ها در برابر محیط‌های سرد تا دمای 50- درجه سانتی‌گراد طراحی‌شده باشد، صدق می‌کند. مقاومت دستکش در برابر دو نوع مختلف سرما اندازه گیری می‌شود.
- سرمای همرفتی: اندازه گیری مقدار انرژی مورد نیاز برای حفظ دمای مدل دست گرم شده (30 تا 35 درجه سانتی‌گراد) با دستکش ایمنی در رابطه با دمای ثابت اتاق. (محاسبه خواص عایق حرارتی براساس دمای دستی، دمای اتاق و انرژی مورد نیاز برای حفظ دما).
- تماس سرد (تست مطابق با ISO 5085): تعیین مقاومت حرارتی دستکش ایمنی با صفحه سرد و گرم. مواد دستکش به عنوان یک عایق بین هر دو صفحه قرار می‌گیرند و تغییر در گرادیان دما به عنوان اندازه گیری در نظرگرفته می‌شود. (مقایسه با مرجع هنجاری)
EN 10819:2013 – دستکش هایی که از ارتعاشات محافظت می‌کنند – کاهش لرزش
نتایج آزمایش قابلیت انتقال ارتعاش دستکش‌هایی را نشان می‌دهد که از مواد کاهش‌دهنده لرزش کف دست، انگشتان و شست دست استفاده می‌کنند. دستکش‌ها نباید ارتعاشات با فرکانس نسبتاً قوی (از 31.5 هرتز تا 200 هرتز) را از طریق دستکش تا کف دست افزایش دهند. در فرکانس بالا (از 200 هرتز تا 1250 هرتز)، دستکش‌ها باید سطح متوسط ارتعاش را تا 40٪ کاهش دهند.
همچنین ببینید: دستکش ضد ارتعاش ansell
EN 421:2010 – آلودگی رادیواکتیو و تشعشعات یون ساز
برای اطمینان از محافظت در برابر آلودگی رادیواکتیو، دستکش باید ضد مایع باشد و تست نفوذ استاندارد EN 374 را پشت سر بگذارد. اگر دستکش در محفظه‌های بسته استفاده می‌شود، برای نشان دادن مقاومت بالا در برابر نفوذپذیری بخار آب، باید آزمایش نشت فشار هوا را نیز انجام دهد.
- برای محافظت در برابر تشعشعات یونیزان، دستکش باید حاوی مقداری سرب یا فلز مناسب باشد.
- واکنش یک ماده به ازن، رفتار آن را هنگام قرارگرفتن در معرض تابش یونیزان به نمایش می‌گذارد. بنابراین این می‌تواند هدفی برای انتخاب دستکش مناسب باشد.
همچنین ببینید: بهترین مارک عینک جوشکاری اتوماتیک
EN 1149:2008 – خواص الکترواستاتیک
دستکش عایق برق برای از بین بردن تجمع الکترواستاتیک و جلوگیری از تخلیه الکترواستاتیک در نظر گرفته شده است. این استاندارد الزامات طراحی و روش‌های آزمایش برای ارزیابی آن‌ها را مشخص می‌کند. مقاومت سطحی در برابر مواد دستکش، میزان تجمع بار را اندازه گیری می‌نماید.
- مقاومت تماس باید کمتر از 1.0 × 108 اهم (Rv< 1.0 × 108 Ω) باشد.
- جو آزمایش: دمای هوا 1±23 درجه سانتی‌گراد، رطوبت نسبی 5±25 درصد
نکته مهم: دستکش‌های ایمنی با ویژگی‌های ضد الکتریسیته ساکن تنها زمانی موثر هستند که مقاومت بین پوشنده و زمین کمتر از 108 اهم باشد.
EN 1186:2002 – تماس با روش تست غذا
اقلام پلاستیکی که قرار است با مواد غذایی در تماس باشند، نباید موادی را منتقل کنند که سلامت انسان را به خطر بیندازند یا باعث ایجاد تغییرات غیرقابل قبول در غذا شوند. بنابراین تنها باید از دستکش‌هایی استفاده کرد که در تماس با مواد غذایی مورد تایید هستند.
- محدودیت کلی انتقال (OML): حداکثر مقدار تجمع مجاز مواد غیر فرار است که می‌تواند در غذا آزاد شود.
- محدودیت انتقال ویژه (SML): مواد خاص شناسایی شده در مطالعات سم شناسی را ارزیابی می‌کند. همچنین بدترین شرایط قابل پیش بینی که دستکش ممکن است منجر به آن شود را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.
- انتقال خاص و کلی: دستکشی که برای استفاده مجدد در نظر گرفته شده است؛ سه بار با استفاده از شبیه‌ساز تکثیر غذا، آزمایش می‌شود. نتیجه براساس آزمون سوم مشخص می‌گردد.
نحوه تست استاندارد دستکش ایمنی
هر دستکش براساس استاندارد تعیین شده، نحوه تست متفاوتی دارد که در بالا هر استاندارسازی و میزان تست آن‌ها، نحوه آزمایش درصد نتیجه کاملاً بیان شده‌اند. در هر استانداردی توضیح داده‌شده که چه آزمایش‌هایی و چگونه باید تکمیل گردند. با استفاده از نتایج آزمایش، بیان می‌شود که چه سطحی از حفاظت را می‌توان روی دستکش‌ها ذکر کرد تا به کاربران کمک کند دستکش‌های مناسب را برای خود انتخاب نمایند.