حوادث آتش‌سوزی یکی از خطرات جدی می‌باشند که هر فرد و هر ساختمانی با آن روبرو می‌شود. آتش‌سوزی‌ها می‌توانند به سرعت گسترش یابند و به خسارت جانی و مالی عظیمی منجر شوند. بنابراین، داشتن دتکتورهای آتش‌نشانی در مکان‌های مختلف ساختمان یکی از اقدامات حیاتی برای ایمنی شخصی و محیط است.
دتکتور اعلام حریق یکی از تجهیزاتی است که به تشخیص دود، حرارت یا آتش در مراکز مختلف ساختمان می‌پردازد. آنها در صورت شناسایی دود یا حرارت بالا، اعلام حالت آتش‌سوزی می‌کنند و اعلامات هشداری صادر می‌کنند. این اعلامات به افراد اجازه می‌دهند تا به سرعت از محل خطر فرار کنند و تماس با خدمات امدادی را بگیرند.
محل نصب مناسب انواع دتکتور اعلام حریق کجا است؟
محل نصب دتکتور اعلام حریق بسیار مهم است چرا که باید بتواند به سرعت اطلاعات دقیقی در مورد وقوع حریق بدست آورده و به افراد فرصت کافی برای فرار از محیط را بدهد. در ادامه، محل‌های مناسب برای نصب انواع دتکتورهای اعلام حریق توضیح داده شده است:
1. دتکتورهای دودی:
در محلهایی با ریسک بالا مانند آشپزخانه، دتکتورهای دودی به شکل دایره‌ای به شعاع ۵.۳ متر نصب می شوند. این مکان به دلیل مخاطره‌زایی بالا نسبت به آتش‌سوزی نیاز به دتکتورهای حساس دارد.
در محلهایی با ریسک کمتر مانند پارکینگ، دتکتورهای دودی به شکل دایره‌ای به شعاع ۶.۵ متر نصب شوند.
در محل نصب دتکتور، فاصله بین دو دتکتور حرارتی معمولاً باید در محدوده ۷.۵ متر تا ۱۰.۶ متر باشد البته به مکان و آرایش محیط نیز بستگی دارد.
اگر سقف و کف کاذب دارای ارتفاع بیش از ۸۰ سانتیمتر باشند، نیاز به دتکتور دارند.
برای انبارها موجود در پارکینگ، اگر بصورت ردیفی باشند، دتکتورها در فاصله ۵۰ سانتیمتر از انبارها و در فاصله حداکثر ۸ متر از هم نصب می‌شوند.
در صورتی که انبار در واحد مسکونی باشد، حداقل یک دتکتور حرارتی برای آن در نظر گرفته می‌شود.
2. دتکتورهای حرارتی:
دتکتورهای حرارتی مانند دتکتور های دودی نیز در محلهایی با ریسک بالا مانند آشپزخانه به شکل دایره‌ای به شعاع ۵.۳ متر نصب می‌شوند.
حداقل فاصله دتکتور تا دیوار و یا پارتیشن ۵۰ سانتیمتر و حداکثر ۷ متر برای دتکتور حرارتی می‌باشد.
محل نصب دتکتور حرارتی نباید در مجاورت یا نزدیک جریان هوا باشد، مانند پنجره‌ها، درب‌ها و فضای باز پارکینگ.
در سقف‌های شیب‌دار، دتکتورها در ارتفاع ۵۰ سانتیمتر پائین‌تر از مرتفع‌ترین نقطه سقف نصب می‌شوند.
دتکتور سرسرا در محل قابل دسترس نصب گردد تا در صورت نیاز به سرعت فعال شود.
نحوه سیم کشی دتکتور اعلام حریق چگونه است؟
برای سیم‌کشی دقیق دتکتورهای اعلام حریق، دتکتورها را به صورت موازی در مکان‌های انتخاب شده به صورت پشت سر هم نصب کرده تا دقت و کارایی سیستم تضمین شود.
در این فرآیند، هیچ انشعابی در مدار نباید وجود داشته باشد. عنصر انتهای خط EOL به عنوان یک جزء اساسی در مدار حضور دارد و روی پایه آخرین دتکتور یا شاسی نصب می‌شود تا برای اختلال‌های ممکن اطلاع رسانی کند.
با این روش‌های نصب و سیم‌کشی، اعلام حریق به صورت سریع و دقیق انجام می‌شود تا ایمنی برای افراد و محیط حفظ شود و زمان اقدامات اضافی به حداقل رسیده و خسارات مالی و جانی کاهش یابد.
تست عملکر صحیح دتکتور
برای آزمایش دتکتورهای دودی، این مراحل را دنبال کنید:
مرحله ۱: دیگران را مطلع کرده که تست دتکتور را انجام می‌دهید تا از ترساندن آنها جلوگیری کنید.
مرحله ۲: یک نفر را در دورترین نقطه از محل نصب دتکتور قرار دهید تا از شنیدن زنگ هشدار در تمام مکان مطمئن شوید.
مرحله ۳: دکمه تست را فشار داد تا صدای زنگ هشدار را بشنوید. برای این کار می‌توانید دتکتور دود را با اسپری دود یا با ایجاد دود از کبریت در نزدیکی دستگاه تست کنید. اگر صدای دتکتور دود ضعیف باشد یا هیچ صدایی شنیده نشود، ابتدا باتری‌ها را چک کنید و در صورت لزوم آنها را تعویض کنید.
توجه: اگر بیش از شش ماه از آخرین تعویض باتری‌ها گذشته باشد (چه دتکتور شما با باتری کار کند و چه با برق)، باتری‌ها را تعویض کنید و برای اطمینان از عملکرد صحیح آنها، باتری‌های جدید را تست کنید. همچنین دتکتور دود را برای اطمینان از عملکرد صحیح آن نیز بررسی کنید و از وجود گرد و غبار یا مواد دیگر در سوراخ‌های آن اطمینان حاصل کنید. گرد و غبار ممکن است حتی در دتکتورهای جدید باعث مشکل شود.